wesprzyj nas kontrast
czcionki: A A A
zaloguj

Zaburzenia komunikacji



By język giętki... zaburzenia dysartryczne

data publikacji: 06.09.2020

Zaburzenia mowy po udarze mogą mieć rózne oblicza. Jednym z nich jest dysartria. Kłopoty z wyrażaniem myśli i potrzeb znacznie utrudniają kontakty z otoczeniem. Brak porozumienia oddala ich od społeczeństwa i czyni mniej samodzielnymi.

 

Ponadto problemy te stygmatyzują. Niewyraźna czy bełkotliwa mowa jest bowiem słyszalna dla wszystkich. Co więcej może ona zostać przez nieświadomych ludzi źle zrozumiana. Zaburzenia mowy osób dorosłych kojarzone są bowiem z upośledzeniem umysłowym lub upojeniem alkoholowych.

 

Co ważne zaburzenia mowy poddają się rehabilitacji, z czego wielu pacjentów nie zdaje sobie sprawy. Wpływa na nie regularny trening dobrany do indywidualnych możliwości i potrzeb pacjenta. Ponadto ćwiczenia mowy są stosunkowo łatwe do wykonania, a trening może być prowadzony w różnych pozycjach, w zależności od kondycji chorego. Ważne jednak, by traktować je poważnie i wykonywać regularnie.

 

 


Dysartria

Jedno z zaburzeń mowy występujące między innymi po udarze mózgu. Może objawiać się trudnościami z oddechem, głosem, artykulacją lub tempem wypowiedzi. 

Ważne, by pozostawać w stałym kontakcie się z neurologopedą. Specjalista tej dziedziny przeprowadzi na początku gruntowną diagnozę. Zwróci uwagę na problemy i zaleci odpowiednie działania. W dalszej kolejności wspólnie z pacjentem ustali indywidualny program terapii i będzie kontrolował jej przebieg, dobierając odpowiedni poziom trudności zadań. Ważne, by ćwiczenia były dostosowane do możliwości i potrzeb chorego a także do typu jego zaburzeń.

 

Rodzaje zaburzeń mowy 

Zaburzenia oddechu i głosu

U chorych może wystąpić bezgłos lub znaczne osłąbienie głosu. Mowa może być zachrypnięta, a głos brzmi inaczej niż przed chorobą.

Zaburzenia artykulacji 

Mowa chorych może być zamazana, niewyrażna i bełkotliwa. Niektóre głoski mogą być wymawiane niewyraźnie (niechlujnie).

Zaburzenia tempa

 

Chorzy po udarze mogą borykać się z zaburzeniami koordynacji i tempa mowy. Mowa może być zarówno przyspieszona jak i spowolniona, w zależności od rodzaju zaburzenia.

Kluczową kwestią jest prawidłowe rozpoznanie źródła problemu i dopasowanie odpowiedniego treningu. Mięśnie związane z mową reagują na terapię, podobnie jak pozostałe partie mięśni, w różny sposób. Niemniej jednak niezależnie od stopnia nasilenia kłopotów czy ich rodzaju, należy podjąć terapię logopedyczną.

Najważniejszą dla chorych informacją, jest fakt, że problemy z mową da się wyeliminować. Ciężka, codzienna praca wkładana w ćwiczenia przynosi efekty w postaci wyraźniejszej mowy, mocniejszego głosy czy pełnych zdań. Bez wątpienia jest to wysiłek, który przynosi ogromnie wiele satysfakcji i pozytywnych skutków wpływających na różne dziedziny życia chorych.

 



WRACAM DO: